Απλή αναλογική: ένα ξεπερασμένο εκλογικό σύστημα

Φοβάμαι ότι ο εκλογικός νόμος, αν περάσει, θα κάνει κακό στην Ελλάδα: η κατάργηση του μπόνους των 50 εδρών θα οδηγήσει τη χώρα μας σε μια κατάσταση παρατεταμένης ακυβερνησίας και αβεβαιότητας, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για την οικονομία και τις προοπτικές εξόδου της χώρας από την οικονομική κρίση.

Παρόλο που το σύστημα της απλής αναλογικής (ή μικρές παραλλαγές του) εφαρμόζεται σήμερα σε πολλά μέρη του κόσμου (βλέπε εδώ και εδώ), η διεθνής εμπειρία δείχνει ότι στην πράξη δουλεύει μόνο σε χώρες όπου

(α) ο κρατικός μηχανισμός λειτουργεί ανεξάρτητα από την εκάστοτε κυβέρνηση και δεν παραπαίει σε περιόδους αδυναμίας συγκρότησης κυβερνητικής πλειοψηφίας,

(β) τα πολιτικά κόμματα ως επί των πλείστον φέρονται ώριμα και δεν κρύβονται πίσω από τα χαρακώματα του λαϊκισμού και της μικροπολιτικής σκοπιμότητας, δηλ. η πολιτική συζήτηση εστιάζεται στην ουσία και διακατέχεται από μια ειλικρινή διάθεση συνεργασίας μεταξύ των κομμάτων.

Οι συνθήκες αυτές φυσικά δεν ισχύουν στην περίπτωση της Ελλάδας.

Παράλληλα ο νέος νόμος είναι υποκριτικός και προσβάλει την νοημοσύνη μας: η αιτιολογική έκθεση του νομοσχεδίου διατείνεται ότι "οι σύγχρονες διεθνείς και ευρωπαϊκές τάσεις – αλλά και η ίδια η φιλοσοφία του ισχύοντος Συντάγματος ... είναι υπέρ της διεύρυνσης του δημοκρατικού και συμπεριληπτικού χαρακτήρα της διαδικασίας [του εκλέγειν]". Στην πράξη, ωστόσο, ο νόμος αυτός στερεί για άλλη μια φορά το δικαίωμα της ψήφου από τους εκατοντάδες χιλιάδες Έλληνες πολίτες που αναγκάστηκαν να μεταναστεύσουν τα χρόνια της κρίσης, καθώς και από τους υπόλοιπους Έλληνες υπηκόους και ομογενείς που ζουν εκτός της πατρίδας τους, παραβιάζοντας την αρχή της ίσης αντιμετώπισης και την αρχή της καθολικής ψηφοφορίας που προβλέπει το Σύνταγμα (βλέπε εδώ καιεδώ). Εάν πράγματι η προβλεπόμενη μείωση του ορίου εκλογικής ηλικίας στα 17 χρόνια "έχει ως στόχο τη διεύρυνση του εκλογικού σώματος μέσω της συμμετοχής περισσότερων πολιτών στις δημοκρατικές διαδικασίες για την ανάδειξη των πολιτειακών οργάνων", όπως αναφέρεται στην αιτιολογική έκθεση, δεν είναι μεγάλη υποκρισία να μην διευκολύνονται όσοι Έλληνες υπήκοοι δεν βρίσκονται στην Ελλάδα την ημέρα των εκλογών και επιθυμούν να ασκήσουν το θεμελιώδες συνταγματικό τους δικαίωμα;

Συμφωνώ ότι το παρόν εκλογικό σύστημα είναι ανεπαρκές διότι η εκάστοτε σύνθεση της Βουλής δεν αντικατοπτρίζει απαραίτητα την βούληση και τις πεποιθήσεις των Ελλήνων πολιτών. Αλλά η απλή αναλογική δεν πρόκειται να βελτιώσει την κατάσταση διότι το πρόβλημα έγκειται αλλού: όλα τα συστήματα που έχουν εφαρμοστεί στη σύγχρονη ιστορία της Ελλάδας είναι μονοεκλογικά, δηλ. δίνουν την δυνατότητα στον ψηφοφόρο να δηλώσει μόνο το κόμμα της πρώτης του προτίμησης, χωρίς να μπορεί να κατατάξει τα υπόλοιπα κόμματα. Με άλλα λόγια, καταγράφεται αυτό που μας αρέσει περισσότερο αλλά όχι αυτό που δεν μας αρέσει καθόλου, ούτε οι υπόλοιπες ενδιάμεσες προτιμήσεις μας.

Οι στρεβλώσεις που δημιουργούνται με αυτόν τον τρόπο είναι πολλές και διάφορες. Για παράδειγμα, κόμματα τα οποία αντιπροσωπεύουν ένα πολύ μικρό κομμάτι της ελληνικής κοινωνίας μπορεί να αποκτήσουν μια δυσανάλογα μεγάλη κοινοβουλευτική δύναμη. Χαρακτηριστικό παράδειγμα θεωρώ την Χρυσή Αυγή, η οποία συγκέντρωσε στις προηγούμενες εκλογές το ποσοστό του 6.3%, βγαίνοντας 3ο κόμμα. Υποθέτω (αφού δεν υπάρχουν επίσημα στοιχεία) ότι για ένα μεγάλο μέρος του υπόλοιπου 93.7% του εκλογικού σώματος η ΧΑ κατέχει πολύ χαμηλή θέση προτίμησης ως μια δεύτερη καλύτερη λύση. Αυτό όμως δεν μπορεί να αποτυπωθεί μέσα από ένα μονοεκλογικό σύστημα.

Επίσης, βλέπουμε συχνά πολλά μικρά κόμματα, κάποια από τα οποία έχουν σοβαρές θέσεις και δεν διακατέχονται από πνεύμα λαϊκισμού, να θυσιάζονται ούτως ώστε να "μην πάει η ψήφος μου χαμένη", παρόλο που ενδεχομένως βρίσκονται ψηλά στις προτιμήσεις του κόσμου. 

Τέλος, μονοεκλογικά συστήματα ενθαρρύνουν ετερόκλητες πολιτικές συμμαχίες που είναι καταδικασμένες να αποτύχουν, και για τις οποίες φυσικά ο –υποτίθεται– "κυρίαρχος λαός" δεν έχει κανένα λόγο. Χαρακτηριστικό παράδειγμα εδώ η τερατογένεση της συγκυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, δυό κόμματα που έχουν μεγάλες ιδεολογικές διαφορές στα περισσότερα ζητήματα. Υποθέτω ξανά (αφού δεν υπάρχουν επίσημα στοιχεία) ότι για την πλειονότητα των ψηφοφόρων του ΣΥΡΙΖΑ και των ΑΝΕΛ, το άλλο κόμμα βρίσκεται πολύ χαμηλά στην προτίμηση τους ως δεύτερη καλύτερη λύση. Η τάση αυτή δεν αποτυπώθηκε όμως στις προηγούμενες εκλογές.

Τι μπορεί να γίνει για να διορθωθούν οι στρεβλώσεις που προκαλούνται από μονοεκλογικά συστήματα και με ποιό τρόπο μπορούμε να τα αλλάξουμε; Καταρχήν κανένα εκλογικό σύστημα δεν μπορεί να είναι απόλυτα δίκαιο, όπως απέδειξε βάσει μαθηματικής λογικής ο οικονομολόγος Kenneth Arrow στα μέσα του περασμένου αιώνα με το λεγόμενο "θεώρημα του αδύνατου". Παρόλαυτα, εκλογικά συστήματα που βασίζονται στην κατάταξη των κομμάτων στο ψηφοδέλτιο (preferential voting) έχουν σημαντικά πλεονεκτήματα έναντι του παραδοσιακού μονοεκλογικού συστήματος που έχει υιοθετήσει η Ελλάδα. Βασικός λόγος είναι ότι λαμβάνουν υπόψη το σύνολο των προτιμήσεων του ψηφοφόρου και όχι μόνο την πρώτη τους επιλογή. Παρεμπιπτόντως, ένα τέτοιου είδους σύστημα εφαρμόζεται εδώ και πολλά χρόνια στην Αυστραλία.

Αντί λοιπόν να μελετούμε τόσο καιρό την αντικατάσταση του υπάρχοντος εκλογικού συστήματος από ένα πολύ χειρότερο, όπως είναι αυτό της απλής αναλογικής, θα έπρεπε να είχαμε επικεντρωθεί στον σχεδιασμό ενός πολυεκλογικού συστήματος που θα διασφαλίζει την κυβερνησιμότητα της χώρας χωρίς να δημιουργεί στρεβλώσεις. Κρίμα. Αλλά τι να περιμένει κάποιος από ανθρώπους που μετρούν τα μικροπολιτικά κουκιά ένα ένα με γνώμονα τι θα κερδίσουν οι ίδιοι και όχι το πώς θα ωφεληθεί η χώρα.

Στην σημερινή εποχή διαθέτουμε την απαραίτητη τεχνολογία που ευνοεί την διαφάνεια και μας επιτρέπει να επεξεργαστούμε μέσα σε πολύ μικρό χρονικό διάστημα πληροφορίες και δεδομένα που είναι πολύ πιο σύνθετα και αντικατοπτρίζουν ακριβέστερα τις πολιτικές πεποιθήσεις του κόσμου. Αρκεί να υπάρχει θέληση. 


Βασίλης Σαραφίδης
capital.gr

Απλή αναλογική: ένα ξεπερασμένο εκλογικό σύστημα

Φοβάμαι ότι ο εκλογικός νόμος, αν περάσει, θα κάνει κακό στην Ελλάδα: η κατάργηση του μπόνους των 50 εδρών θα οδηγήσει τη χώρα μας σε μια κατάσταση παρατεταμένης ακυβερνησίας και αβεβαιότητας, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για την οικονομία και τις προοπτικές εξόδου της χώρας από την οικονομική κρίση.

Παρόλο που το σύστημα της απλής αναλογικής (ή μικρές παραλλαγές του) εφαρμόζεται σήμερα σε πολλά μέρη του κόσμου (βλέπε εδώ και εδώ), η διεθνής εμπειρία δείχνει ότι στην πράξη δουλεύει μόνο σε χώρες όπου

(α) ο κρατικός μηχανισμός λειτουργεί ανεξάρτητα από την εκάστοτε κυβέρνηση και δεν παραπαίει σε περιόδους αδυναμίας συγκρότησης κυβερνητικής πλειοψηφίας,

(β) τα πολιτικά κόμματα ως επί των πλείστον φέρονται ώριμα και δεν κρύβονται πίσω από τα χαρακώματα του λαϊκισμού και της μικροπολιτικής σκοπιμότητας, δηλ. η πολιτική συζήτηση εστιάζεται στην ουσία και διακατέχεται από μια ειλικρινή διάθεση συνεργασίας μεταξύ των κομμάτων.

Οι συνθήκες αυτές φυσικά δεν ισχύουν στην περίπτωση της Ελλάδας.

Παράλληλα ο νέος νόμος είναι υποκριτικός και προσβάλει την νοημοσύνη μας: η αιτιολογική έκθεση του νομοσχεδίου διατείνεται ότι "οι σύγχρονες διεθνείς και ευρωπαϊκές τάσεις – αλλά και η ίδια η φιλοσοφία του ισχύοντος Συντάγματος ... είναι υπέρ της διεύρυνσης του δημοκρατικού και συμπεριληπτικού χαρακτήρα της διαδικασίας [του εκλέγειν]". Στην πράξη, ωστόσο, ο νόμος αυτός στερεί για άλλη μια φορά το δικαίωμα της ψήφου από τους εκατοντάδες χιλιάδες Έλληνες πολίτες που αναγκάστηκαν να μεταναστεύσουν τα χρόνια της κρίσης, καθώς και από τους υπόλοιπους Έλληνες υπηκόους και ομογενείς που ζουν εκτός της πατρίδας τους, παραβιάζοντας την αρχή της ίσης αντιμετώπισης και την αρχή της καθολικής ψηφοφορίας που προβλέπει το Σύνταγμα (βλέπε εδώ καιεδώ). Εάν πράγματι η προβλεπόμενη μείωση του ορίου εκλογικής ηλικίας στα 17 χρόνια "έχει ως στόχο τη διεύρυνση του εκλογικού σώματος μέσω της συμμετοχής περισσότερων πολιτών στις δημοκρατικές διαδικασίες για την ανάδειξη των πολιτειακών οργάνων", όπως αναφέρεται στην αιτιολογική έκθεση, δεν είναι μεγάλη υποκρισία να μην διευκολύνονται όσοι Έλληνες υπήκοοι δεν βρίσκονται στην Ελλάδα την ημέρα των εκλογών και επιθυμούν να ασκήσουν το θεμελιώδες συνταγματικό τους δικαίωμα;

Συμφωνώ ότι το παρόν εκλογικό σύστημα είναι ανεπαρκές διότι η εκάστοτε σύνθεση της Βουλής δεν αντικατοπτρίζει απαραίτητα την βούληση και τις πεποιθήσεις των Ελλήνων πολιτών. Αλλά η απλή αναλογική δεν πρόκειται να βελτιώσει την κατάσταση διότι το πρόβλημα έγκειται αλλού: όλα τα συστήματα που έχουν εφαρμοστεί στη σύγχρονη ιστορία της Ελλάδας είναι μονοεκλογικά, δηλ. δίνουν την δυνατότητα στον ψηφοφόρο να δηλώσει μόνο το κόμμα της πρώτης του προτίμησης, χωρίς να μπορεί να κατατάξει τα υπόλοιπα κόμματα. Με άλλα λόγια, καταγράφεται αυτό που μας αρέσει περισσότερο αλλά όχι αυτό που δεν μας αρέσει καθόλου, ούτε οι υπόλοιπες ενδιάμεσες προτιμήσεις μας.

Οι στρεβλώσεις που δημιουργούνται με αυτόν τον τρόπο είναι πολλές και διάφορες. Για παράδειγμα, κόμματα τα οποία αντιπροσωπεύουν ένα πολύ μικρό κομμάτι της ελληνικής κοινωνίας μπορεί να αποκτήσουν μια δυσανάλογα μεγάλη κοινοβουλευτική δύναμη. Χαρακτηριστικό παράδειγμα θεωρώ την Χρυσή Αυγή, η οποία συγκέντρωσε στις προηγούμενες εκλογές το ποσοστό του 6.3%, βγαίνοντας 3ο κόμμα. Υποθέτω (αφού δεν υπάρχουν επίσημα στοιχεία) ότι για ένα μεγάλο μέρος του υπόλοιπου 93.7% του εκλογικού σώματος η ΧΑ κατέχει πολύ χαμηλή θέση προτίμησης ως μια δεύτερη καλύτερη λύση. Αυτό όμως δεν μπορεί να αποτυπωθεί μέσα από ένα μονοεκλογικό σύστημα.

Επίσης, βλέπουμε συχνά πολλά μικρά κόμματα, κάποια από τα οποία έχουν σοβαρές θέσεις και δεν διακατέχονται από πνεύμα λαϊκισμού, να θυσιάζονται ούτως ώστε να "μην πάει η ψήφος μου χαμένη", παρόλο που ενδεχομένως βρίσκονται ψηλά στις προτιμήσεις του κόσμου. 

Τέλος, μονοεκλογικά συστήματα ενθαρρύνουν ετερόκλητες πολιτικές συμμαχίες που είναι καταδικασμένες να αποτύχουν, και για τις οποίες φυσικά ο –υποτίθεται– "κυρίαρχος λαός" δεν έχει κανένα λόγο. Χαρακτηριστικό παράδειγμα εδώ η τερατογένεση της συγκυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, δυό κόμματα που έχουν μεγάλες ιδεολογικές διαφορές στα περισσότερα ζητήματα. Υποθέτω ξανά (αφού δεν υπάρχουν επίσημα στοιχεία) ότι για την πλειονότητα των ψηφοφόρων του ΣΥΡΙΖΑ και των ΑΝΕΛ, το άλλο κόμμα βρίσκεται πολύ χαμηλά στην προτίμηση τους ως δεύτερη καλύτερη λύση. Η τάση αυτή δεν αποτυπώθηκε όμως στις προηγούμενες εκλογές.

Τι μπορεί να γίνει για να διορθωθούν οι στρεβλώσεις που προκαλούνται από μονοεκλογικά συστήματα και με ποιό τρόπο μπορούμε να τα αλλάξουμε; Καταρχήν κανένα εκλογικό σύστημα δεν μπορεί να είναι απόλυτα δίκαιο, όπως απέδειξε βάσει μαθηματικής λογικής ο οικονομολόγος Kenneth Arrow στα μέσα του περασμένου αιώνα με το λεγόμενο "θεώρημα του αδύνατου". Παρόλαυτα, εκλογικά συστήματα που βασίζονται στην κατάταξη των κομμάτων στο ψηφοδέλτιο (preferential voting) έχουν σημαντικά πλεονεκτήματα έναντι του παραδοσιακού μονοεκλογικού συστήματος που έχει υιοθετήσει η Ελλάδα. Βασικός λόγος είναι ότι λαμβάνουν υπόψη το σύνολο των προτιμήσεων του ψηφοφόρου και όχι μόνο την πρώτη τους επιλογή. Παρεμπιπτόντως, ένα τέτοιου είδους σύστημα εφαρμόζεται εδώ και πολλά χρόνια στην Αυστραλία.

Αντί λοιπόν να μελετούμε τόσο καιρό την αντικατάσταση του υπάρχοντος εκλογικού συστήματος από ένα πολύ χειρότερο, όπως είναι αυτό της απλής αναλογικής, θα έπρεπε να είχαμε επικεντρωθεί στον σχεδιασμό ενός πολυεκλογικού συστήματος που θα διασφαλίζει την κυβερνησιμότητα της χώρας χωρίς να δημιουργεί στρεβλώσεις. Κρίμα. Αλλά τι να περιμένει κάποιος από ανθρώπους που μετρούν τα μικροπολιτικά κουκιά ένα ένα με γνώμονα τι θα κερδίσουν οι ίδιοι και όχι το πώς θα ωφεληθεί η χώρα.

Στην σημερινή εποχή διαθέτουμε την απαραίτητη τεχνολογία που ευνοεί την διαφάνεια και μας επιτρέπει να επεξεργαστούμε μέσα σε πολύ μικρό χρονικό διάστημα πληροφορίες και δεδομένα που είναι πολύ πιο σύνθετα και αντικατοπτρίζουν ακριβέστερα τις πολιτικές πεποιθήσεις του κόσμου. Αρκεί να υπάρχει θέληση. 


Βασίλης Σαραφίδης
capital.gr

Άρχισαν τα όργανα...Επεισόδια στη Λέσβο μεταξύ προσφύγων - αστυνομίας

Επεισόδια ξέσπασαν το απόγευμα στη Λέσβο μεταξύ αστυνομίας και προσφύγων - μεταναστών που βρίσκονται στον καταυλισμό της Μόριας. 

Πρόσφυγες οι οποίοι διαμαρτύρονται για τις συνθήκες που επικρατούν στο κέντρο κράτησης και τις απελάσεις στη Τουρκία έχουν στήσει οδοφράγματα και φωτιές .

Στο σημείο έσπευσαν ισχυρές αστυνομικές δυνάμεις οι οποίες προχώρησαν σε χρήση χημικών.

Σύμφωνα με πληροφορίες, τα επεισόδια προϋπήρχαν της επίσκεψης Μουζαλα και της συνοδείας του συο κέντρο 

Εκπρόσωπος της Αστυνομίας τον οποίο επικαλείται το Reuters είπε πως η ένταση ξεκίνησε από πτέρυγα του κέντρου όπου κρατούνται ανήλικοι πρόσφυγες και στη συνέχεια πήρε διαστάσεις.

Πληροφορίες που μεταδίδει το lesvosnews.net αναφέρουν ότι η διαμαρτυρία ξεκίνησε μετά τον τραυματισμό ανήλικου πρόσφυγα από τις αστυνομικές δυνάμεις.

Ο εκπρόσωπος της Αστυνομίας που μίλησε στο Reuters πρόσθεσε ότι κάδοι καίγονται ενώ η αστυνομία διεξάγει επιχείρηση εντός και εκτός του κέντρου.

Το lesvosnews.net μετέδωσε επίσης ότι πρόσφυγες εκτόξευσαν εναντίον του υπουργού Μεταναστευτικής Πολιτικής Γιάννη Μουζάλα μπουκάλια με νερό κατά τη διάρκεια της επίσκεψής του στον καταυλισμό της Μόριας.

Σύμφωνα με την ιστοσελίδα, η επίσκεψή του υπουργού στον καταυλισμό κατέληξε πολύ γρήγορα σε φραστικές αντεγκλήσεις από την πλευρά των προσφύγων οι οποίοι διαμαρτύρονταν για τις συνθήκες που επικρατούν στον καταυλισμό και τις επαναπροωθήσεις στην Τουρκία.

http://www.naftemporiki.gr/story/1097653/epeisodia-sti-lesbo-metaksu-prosfugon-astunomias

Σύνταξη στα 50 για όσους κάνουν αυτό......(video)

Σύνταξη στα 50 για όσους κάνουν αυτό......(video)

Απίστευτος τύπος διαφημίζει κρεβάτι - φέρετρο. Πολύ γέλιο.

Απίστευτος τύπος διαφημίζει κρεβάτι κυριολεκτικά για κάθε χρήση.......

Όσο είσαι ζωντανός το απολαμβάνεις, ενώ όταν έρθει η ώρα σου.....

Δείτε το video :

Νέα προσπάθεια να πειστούν οι μετανάστες και πρόσφυγες να μεταφερθούν σε οργανωμένες δομές φιλοξενίας, θα καταβληθεί εκ νέου σήμερα Δευτέρα από στελέχη του λιμενικού σώματος στο λιμάνι του Πειραιά στην πύλη Ε-2, ενώ από προχθές Σάββατο ξεκίνησε η διανομή των ενημερωτικών φυλλαδίων στους δύο επιβατικούς σταθμούς του ΟΛΠ, αλλά και στην Πέτρινη Αποθήκη.

Το φυλλάδιο εξηγεί στους μετανάστες και πρόσφυγες ότι, φτάνοντας στις δομές φιλοξενίας σε σύντομο χρονικό διάστημα θα ενημερωθούν από τις ελληνικές Αρχές, προκειμένου να ασκήσουν τα δικαιώματά τους όσον αφορά την αίτηση ασύλου στην Ελλάδα και τη δυνατότητα για όσους πληρούν τους όρους ένταξής τους σε πρόγραμμα μετεγκατάστασης σε άλλη χώρα της ΕΕ.

Οι μετανάστες και πρόσφυγες, σύμφωνα με την τελευταία καταμέτρηση, από το λιμενικό σώμα, ανέρχονται σε 4.500 άτομα, ενώ το πρωί κατέπλευσε στο λιμάνι του Πειραιά το επιβατηγό οχηματαγωγό πλοίο "Αριάδνη" μεταφέροντας 10 μετανάστες και πρόσφυγες από τη Μυτιλήνη.

Ο δήμαρχος Πειραιά Γιάννης Μώραλης, μιλώντας την Κυριακή στο δημοτικό ραδιόφωνο στο κανάλι 1 του Πειραιά, για το θέμα των προσφύγων, που διαμένουν προσωρινά στο λιμάνι, είπε ότι έχει ξεπεραστεί κάθε όριο.

«Μας κατήγγειλαν» υπογράμμισε «ότι δεν κάνουμε αυτό που πρέπει στο θέμα αυτό. Όμως ειδικά στο λιμάνι, ο δήμος δεν έχει καμία δικαιοδοσία και καμία αρμοδιότητα. Παρ' όλα αυτά, από ανθρωπιστικής πλευράς, κάναμε τα πάντα για να βοηθήσουμε και να συνεισφέρουμε όπως μπορούμε» σημείωσε ο κ.Μώραλης. Πρόσθεσε, επίσης, ότι ενώ υπήρχαν διαβεβαιώσεις ότι το λιμάνι θα φιλοξενούσε 1000 άτομα για 24 ώρες φθάσαμε να έχουμε περισσότερο από 4.500 άτομα παραπάνω από 1 μήνα στο λιμάνι.

Η εκτίμησή μου, κατέληξε ο δήμαρχος, είναι ότι δεν πρόκειται να αδειάσει το λιμάνι, όπως λέγεται, σίγουρα όμως θα έχει μειωθεί αισθητά ο κόσμος που θα βρίσκεται εκεί.

Αύριο Τρίτη 12 Απριλίου στις 12 το μεσημέρι, ο υπουργός Ναυτιλίας και Νησιωτικής Πολιτικής Θοδωρής Δρίτσας, θα παραχωρήσει συνέντευξη Τύπου.

http://www.huffingtonpost.gr/2016/04/11/koinonia-metanasteutiko-peiraias_n_9657548.html

ΓΙΑΤΙ ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΟΜΑΣΤΕ?????

Σε 2 διαβήματα προέβει το υπουργείο εξωτερικών προς τα Σκόπια διαμαρτυρόμενο για τη βίαιη συμπεριφορά που επέδειξαν οι στρατιωτικές και αστυνομικές δυνάμεις της γείτονος απέναντι στους πρόσφυγες. Ποιος ο λόγος της διαμαρτυρίας όμως????

 Οι άνθρωποι απλά έκαναν το καθήκον τους, απαγορεύοντας την παράνομη είσοδο στη χώρα τους ενός μεγάλου και αγνώστων στοιχείων και προελεύσεως πλήθους.  

Προσωπικά, παρά την αντιπάθειά μου λόγω καταγωγής, στο συγκεκριμένο κρατίδιο, δε μπορώ να τους καταλογίσω το παραμικρό. Υπερασπίστηκαν τα χερσαία σύνορα της χώρας τους. Αν αυτό προξενεί ιδεολογική απάθεια στην Ελληνική κυβέρνηση η οποία θεωρεί ότι δεν πρέπει να υπάρχουν σύνορα και ότι το Αιγαίο ανήκει στα ψάρια του, η σκληρή πραγματικότητα μάλλον τους διαψεύδει και σε αυτό, όπως άλλωστε και στην πλειοψηφία των θεμάτων που χειρίστηκαν. 

Η είσοδος σε μια χώρα από μη προβλεπόμενο χώρο, χωρίς την εφαρμογή της κατά περίπτωση νομοθεσίας και διαδικασίας είναι παράνομη και διώκεται σε ολόκληρο τον πλανήτη, εκτός από την αριστερή Ελλάδα. 

Η δε διασφάλιση και φύλαξη των συνόρων μιας χώρας, επίσης εφαρμόζεται παντού, εκτός απο εδώ.

Πως περίμενε λοιπόν η Ελληνική πλευρά να αντιδράσουν τα Σκόπια??? Να αφήσουν τις ορδές των μεταναστών να κατακλύσουν τη χώρα τους όπως έκανε και συνεχίζει να κάνει η Ελλάδα?? 

Γιατί διαμαρτυρόμαστε λοιπόν? Και αν ευσταθεί η διαμαρτυρία του ΥΠΕΞ, γιατί δεν προέβει σε καμία ανάλογη ενέργεια εναντίον της Τουρκίας τόσο καιρό, η οποία αποδεδειγμένα συμπαραστέκεται στους διακινητές, παρά μονάχα έσπευσε να την εκλιπαρεί και να την χρηματοδοτεί μαζί με την υπόλοιπη ΕΕ????? 

Πότε καταβάλλεται το οικογενειακό επίδομα του ΟΓΑ! Ποιοι το δικαιούνται;

Για την καταβολή της πρώτης δόσης οικογενειακών επιδομάτων του 2016 σε περίπου 710.000 δικαιούχους προετοιμάζεται ο ΟΓΑ. Στόχος είναι να καταστεί δυνατή η καταβολή τόσο του Ενιαίου Επιδόματος Στήριξης Τέκνων, όσο και του Ειδικού Επιδόματος Τρίτεκνων και Πολύτεκνων Οικογενειών, πριν από τη Μεγάλη Εβδομάδα.

Έτσι, όλα δείχνουν ότι, το αργότερο μέχρι τις 22 Απριλίου θα καταβληθεί η 1η δόση των οικογενειακών επιδομάτων του ΟΓΑ, βάσει Νόμου. Ωστόσο, ακόμη ο ΟΓΑ δεν έχει αποφασίσει την ακριβή ημερομηνία που θα πληρωθούν τα επιδόματα.

Η αγωνία των περίπου 700.000 δικαιούχων έχει φτάσει στα ύψη, ωστόσο αναμένεται πριν το Πάσχα η καταβολή των επιδομάτων. Τα επιτελεία του Οργανισμού άλλωστε περιμένουν το «ΟΚ» του Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους για να προχωρήσουν στην πληρωμή τόσο του Ενιαίου Επιδόματος Στήριξης Τέκνων, όσο και του Ειδικού Επιδόματος Τρίτεκνων και Πολύτεκνων Οικογενειών.

Το ενιαίο επίδομα στήριξης τέκνων κυμαίνεται από 13 έως 40 ευρώ το μήνα, ανάλογα με τον αριθμό των ανήλικων τέκνων και το οικογενειακό εισόδημα. Το ειδικό επίδομα στήριξης τρίτεκνων και πολύτεκνων οικογενειών ανέρχεται στο ποσό των 500 ευρώ ετησίως και χορηγείται σε τρεις δόσεις τον χρόνο. Τα επιδόματα χορηγούνται σε όσους έχουν παιδιά κάτω των 18 ή 19 ετών εφόσον φοιτούν στη μέση εκπαίδευση ή 25 ετών εφόσον σπουδάζουν ή έχουν πάνω από 67% ποσοστό αναπηρίας.

ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ: ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΤΙΣ ΥΠΕΡΟΓΚΕΣ ΧΡΕΩΣΕΙΣ ΡΑΝΤΕΒΟΥ ΜΕ ΓΙΑΤΡΟΥΣ ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΑ

Αλλάζει άρδην ο τρόπος κλεισίματος ραντεβού των ασφαλισμένων με γιατρούς του ΕΟΠΥΥ, καθώς ο Οργανισμός δρομολογεί τον προγραμματισμό ραντεβού μέσω διαδικτύου με γιατρούς του ΠΕΔΥ, ιδιώτες – συμβεβλημένους γιατρούς ΕΟΠΥΥ, καθώς και με γιατρούς στα Κέντρα Υγείας και στα Εξωτερικά Ιατρεία των Δημόσιων Νοσοκομείων.

Πρόκειται για το Εθνικό Διαδικτυακό Σύστημα Κλεισίματος Ιατρικών Ραντεβού, το οποίο παρουσίασε στη διάρκεια ημερίδας η κυρία Αθηνά Τριανταφυλλίδη, προϊσταμένη Διεύθυνσης Λειτουργίας και Υποστήριξης Εφαρμογών της ΗΔΙΚΑ και το οποίο αναμένεται να υλοποιηθεί από τον ερχόμενο μήνα. Οι αρμόδιοι του υπουργείου Υγείας και του ΕΟΠΥΥ εκτιμούν ότι με το νέο συςτημα το κράτος θα εξοικονομεί έως και 1,5 εκατ. ευρώ τον χρόνο, ενώ το όφελος για τους ασφαλισμένους θα είναι περί τα 1,8 εκατ. Ευρώ τα οποία πληρώνουν σήμερα κυρίως στις τηλεφωνικές εταιρείες πενταψήφιων αριθμών που υποστηρίζουν το κλείσιμο ραντεβού.

Το νέο σύστημα υπόσχεται εύκολη και κυρίως διαφανή συναλλαγή με τις υπηρεσίες του κράτους αλλά και με τους ιδιώτες γιατρούς του ΕΟΠΥΥ.

Πώς θα λειτουργεί το σύστημα των e- ραντεβού

Η ΗΔΙΚΑ, ο φορέας που είναι υπεύθυνος για την ηλεκτρονική συνταγογράφηση, έχει αναπτύξει μια κεντρική βάση δεδομένων όπου καταχωρείται η διαθεσιμότητα των γιατρών για ραντεβού, κλείνονται τα ραντεβού και βλέπουν οι γιατροί και οι εργαζόμενοι στις γραμματείες τα κλεισμένα ραντεβού ώστε να τα διαχειρίζονται. Ήδη στη βαςη αυτή έχουν ενταχθεί 173 Μονάδες Υγείας των ΠΕΔΥ ενώ θα ενταχθούν και τα νοσοκομεία.

Στη διάρκεια της ημερίδας παρουσιάστηκαν στοιχεία για το σύστημα της Ηλεκτρονικής Συνταγογράφησης, το οποίο αποτελεί το μεγαλύτερο πανελλαδικά on-line πληροφοριακό σύστημα, με περισσότερες από 850.000 συναλλαγές την ημέρα.

Ενδεικτικό είναι ότι στο σύστημα είναι 50.000 πιστοποιημένοι ιατροί, 13.000 πιστοποιημένα φαρμακεία, εκδίδονται 5.500.000 συνταγές και 2.400.000 παραπεμπτικά τον μήνα και εξυπηρετούνται 2.900.000 ασθενείς τον μήνα.

Συνολικά, από την έναρξη του συστήματος έχουν εξυπηρετηθεί 9.950.000 διαφορετικοί ασθενείς.

Μεγάλοι χαμένοι όσοι έχουν βάλει αέριο στα αυτοκίνητα

Σημαντικές αυξήσεις αναμένονται στο υγραέριο κίνησης με αναπροσαρμογή της φορολογίας στα καύσιμα όπως γνωστοποίησε ο πρόεδρος της ΠΟΠΕΚ Γιώργος Ασμάτογλου.
Σύμφωνα με όσα ανέφερε ο κ. Ασμάτογλου μιλώντας στον ΣΚΑΪ, η αύξηση στη φορολογία στο υγραέριο κίνησης θα είναι διπλάσια από αυτή στη βενζίνη, όπου εξετάζεται αύξηση κατά 0,13 ευρώ το λίτρο.

Σύμφωνα με τον πρόεδρο των βενζινοπωλών το οικονομικό επιτελείο εξετάζει την αύξηση των φόρων στο υγραέριο έτσι ώστε από τα 0,65 ευρώ το λίτρο σήμερα να διαμορφωθεί στα 0,85 ευρώ το λίτρο.
Στην Ελλάδα υπολογίζεται ότι κυκλοφορούν πάνω από 200.000 αυτοκίνητα που κινούνται με υγραέριο. Σημειώνεται ότι ανάλογες αυξήσεις αναμένονται στο πετρέλαιο κίνησης.

http://www.lifecity.gr/2016/03/blog-post_538.html

HOT SPOT RESORT & SPA

Το LM Village το οποίο ήρθε στην επικαιρότητα από την απόφαση να μεταφερθούν εκεί Σύροι πρόσφυγες αποτελεί μία ακόμα από τις συνηθισμένες υποθέσεις δημόσιας κακοδαιμονίας που τόσο ευδοκιμούν στη χώρα μας. 

Πρόκειται για ένα παραθεριστικό κέντρο το οποίο χτίστηκε στην παραλία του χωριού Μυρσίνη στον Δήμο Λεχαινών (Ανδραβίδας-Κυλλήνης πλέον) και ξεκίνησε τη λειτουργία του το 1998, αποτελώντας από την πρώτη στιγμή πόλο έλξης για παραθεριστές αλλά και εστία ανάπτυξης για τη γύρω περιοχή.

Την έκταση την είχε παραχωρήσει η τότε κοινότητα Μυρσίνης στον Δήμο Άνω Λιοσίων ο οποίος είχε προχωρήσει σε δανεισμό 800.000.000 ευρώ ενώ είχε υπογράψει ακόμα και συμφωνία με το ταξιδιωτικό γραφείο TUI στη Γερμανία έτσι ώστε να δημιουργηθεί ένας υψηλών προδιαγραφών τουριστικός πόλος στην περιοχή. Παράλληλα λειτουργούσε και με τα προγράμματα Κοινωνικού Τουρισμού, κυρίως για τους δημότες του Δήμου Λιοσίων.

Το LM λειτούργησε για περίπου 9 σεζόν, και -ιδίως τα πρώτα χρόνια- αποτέλεσε έναν σημαντικό πόλο έλξης για την περιοχή, η οποία υστερούσε σε υποδομές σε σχέση με την υπόλοιπη ακτογραμμή δυτικά της Κυλλήνης. Οι εγκαταστάσεις ήταν προσεγμένες, τα μικρά μπάνγκαλοους ήταν εξαιρετικής αρχιτεκτονικής (με κλιματισμό, κουζίνα, τηλεόραση, τηλέφωνο, θυρίδα ασφαλείας και... μίνι μπάρ!), ενώ και το σύνολο των εγκαταστάσεων (πισίνες, εστιατόρια, παιδικές χαρές) κατέστησαν τον χώρο όχι μόνο παραθεριστικό κέντρο υψηλών προδιαγραφών αλλά και επίκεντρο της κοινωνικής ζωής της γύρω περιοχής.  







Και ξαφνικά αυτή η τόσο σημαντική επένδυση κατέβασε ρολά, καθώς ξεκίνησαν όλες οι γνωστές ελληνικές κακοδαιμονίες, με τον Δήμο Λιοσίων να προχωρά στο κλείσιμο των εγκαταστάσεων αφήνοντας πολλές οφειλές σε εργαζόμενους και προμηθευτές. Παράλληλα ξεκίνησε και μία δικαστική διαμάχη με τον δήμο Ανδραβίδας-Κυλλήνης για το ιδιοκτησιακό καθεστώς, που ακόμα και σήμερα δεν έχει οδηγηθεί σε κάποια οριστική κατάληξη, αν και ο δήμαρχος Ναμπίλ Μοράντ υποστηρίζει ότι οι αποφάσεις που έχουν εκδοθεί μέχρι σήμερα δικαιώνουν τον δήμο. 

Στην ουσία πρόκειται για μία διαμάχη που αφορά τα 19 από τα 38 σπίτια τα οποία διεκδικεί ο δήμος Ανδραβίδας-Κυλλήνης και τα οποία δεν του αποδίδονται, ενώ για το ιδιοκτησιακό καθεστώς της γης (που και για αυτό υπάρχουν προβλήματα) ο δήμος της Ηλείας θεωρεί ότι δεν τίθεται θέμα, και η γη ανήκει σ' αυτόν. Στην πολύπλοκη και τυπικά ελληνική υπόθεση έχουν εμπλακεί διαφόρων ειδών και τάξεων συμφέροντα, με δημοτικές επιχειρήσεις και offshore εταιρίες-φαντάσματα να μάχονται πάνω από ένα κομμάτι γης, οδηγώντας το στον μαρασμό και την απαξίωση. 

Στα χρόνια που μεσολάβησαν μέχρι σήμερα, το πολλά υποσχόμενο τουριστικό «διαμάντι» μετατράπηκε σε ένα χωριό φάντασμα, παραμένοντας ερμητικά κλειστό. Αυτό δεν εμπόδισε όσους επιθυμούσαν να προχωρήσουν σε λεηλασίες και καταστροφές, ενώ ο χώρος αφέθηκε στην τύχη του και στα στοιχεία της φύσης (βρίσκεται χτισμένο σχεδόν πάνω στο κύμα). Παρ' όλα αυτά, καταφέρνει έστω και υπό αυτές τις συνθήκες να παραμένει αξιοποιήσιμος, κάτι που μας φέρνει στην σημερινή ημέρα, όπου όπως αποφασίστηκε από την κυβέρνηση θα αποτελέσει τόπο φιλοξενίας περίπου 300 προσφύγων αποκλειστικά από τη Συρία.

Η ετοιμασία του χώρου έχει ξεκινήσει εδώ και αρκετές ημέρες με δυνάμεις της Αεροπορίας και τοπικούς εργολάβους να προσπαθούν να ξαναδώσουν ζωή στα εγκαταλελειμμένα σπιτάκια. Οι λεηλασίες πάντως (ιδίως σε ηλεκτρολογικό υλικό) είναι μεγάλες κάτι που ανεβάζει σημαντικά το κόστος της αποκατάστασης των κτιρίων ώστε να είναι κατοικήσιμα. Ενώ δεν έχει γίνει ακόμα γνωστό αν θα λειτουργήσουν και οι υπόλοιποι κοινόχρηστοι χώροι, μεταξύ άλλων και οι δύο πολύ όμορφες πισίνες που άλλοτε αποτελούσαν το κέντρο των δραστηριοτήτων του χώρου, αλλά και οι υπόλοιπες εγκαταστάσεις, όπως τα δύο γήπεδα ποδοσφαίρου, τα δύο γήπεδα μπάσκετ και τένις και το γήπεδο του βόλεϊ.

Πάντως η εγκατάσταση των Σύρων προσφύγων στην περιοχή δεν γίνεται χωρίς αντιδράσεις από τους κατοίκους ενώ υπήρξαν και έντονες αντιπαραθέσεις στο τελευταίο Δημοτικό Συμβούλιο για τις επιπτώσεις που θα έχει η εγκατάσταση αυτών των ανθρώπων στον συγκεκριμένο χώρο. Ενώ δεν έχει γίνει ακόμα ξεκάθαρο ποιος θα αναλάβει τη σίτιση τωνπροσφύγων και με ποιον τρόπο θα καλυφθούν τα έξοδα λειτουργίας των εγκαταστάσεων και των μισθών των ανθρώπων που θα εργαστούν σ' αυτές. 

Κάτοικοι της περιοχής, μιλώντας στο protothema.gr, δηλώνουν την ανησυχία τους για την εξέλιξη, ελπίζοντας τουλάχιστον ότι ο αριθμός των προσφύγων που θα φθάσουν στη Μυρσίνη θα είναι αυτός που ανακοινώνει το Υπουργείο και όχι μεγαλύτερος. Ενώ έντονος είναι ο προβληματισμός τους σε ό,τι αφορά τις ανακοινώσεις ότι θα μεταφερθούν εκεί και μετανάστεςάλλης εθνικότητας εκτός από Σύριους πρόσφυγες, καθώς φοβούνται την εμφάνιση φαινομένων όπως αυτά που γίνονται σε διάφορα άλλα σημεία της χώρας με επεισόδια ανάμεσα σε μετανάστες διαφορετικής καταγωγής.

Σε ότι αφορά τις αναφορές για την προώθηση μεταναστών προς το παραθεριστικό κέντρο «Μιμόζα» των αξιωματικών της 117 Πτέρυγας Μάχης, το οποίο βρίσκεται λίγα χιλιόμετρα πιο κάτω στην επαρχιακή οδό που οδηγεί προς την Κυλλήνη, τα πράγματα μάλλον είναι λίγο πιο σύνθετα. 

Κυρίως γιατί εκφράζονται πολλές επιφυλάξεις από όσους γνωρίζουν τα δεδομένα της συγκεκριμένης εγκατάστασης, η οποία συνορεύει με ενεργή στρατιωτική μονάδα. Ενώ λίγα μέτρα μακριά από την ακτή της συγκεκριμένης περιοχής δένουν τα πλοιάρια μεταφοράς καυσίμων για τα πολεμικά αεροσκάφη της 117 Πτέρυγας Μάχης. 

Πρόκειται δηλαδή για ένα ιδιαίτερα ευαίσθητο σημείο από πολλές απόψεις, το οποίο δεν μπορεί έτσι απερίσκεπτα να ενταχθεί στον άνωθεν «σχεδιασμό» χωρίς να λαμβάνει υπ' όψη τις εθνικής σημασίας ιδιαιτερότητες του συγκεκριμένο χώρου.

Σύμφωνα πάντως με Επιτελείς της Αεροπορίας με τους οποίους επικοινώνησε το protothema.gr, οι εντολές που υπάρχουν μέχρι στιγμής αφορούν μόνο την διευθέτηση του χώρου του LM και την επίβλεψη των έργων σ' αυτό, ενώ δεν γνωρίζουν τίποτα σχετικά με την μεταφορά προσφύγων στις εγκαταστάσεις του θερέτρου «Μιμόζα» των αξιωματικών της 117 Πτέρυγας Μάχης.


Ποιoς είναι ο Ναμπίλ Μοράντ, ο συριακής καταγωγής Δήμαρχος Ανδραβίδας-Κυλλήνης;

Στις δημοτικές εκλογές του 2014, ο δήμος Ανδραβίδας-Κυλλήνης συγκέντρωσε επάνω του όλα τα φώτα της δημοσιότητας, καθώς εξέλεξε τον πρώτο δήμαρχο μετανάστη σε όλη την Ελλάδα. Ο Ναμπίλ Ιωσήφ Μοράντ έχει καταγωγή από τη Συρία, την πόλη Χομς, από την οποία έφυγε σε ηλικία 17 ετών. 

Μετά τη Συρία βρέθηκε στη Γαλλία, όπου παρακολούθησε μαθήματα γαλλικής γλώσσας στη Σορβόνη. Στη συνέχεια, ξεκίνησε τις σπουδές του στην Ιατρική, στις Βρυξέλλες, στο Βέλγιο, και αργότερα στη Φιλιππούπολη, στη Βουλγαρία. Μετά την ολοκλήρωση των σπουδών του εγκαταστάθηκε στα Λεχαινά της Ηλείας, κάπου 25 χρόνια πριν, παντρεύτηκε την Ελληνίδα σύζυγό του Ιωάννα Σχοινά (και αυτή γιατρός) ενώ έχει μία κόρη και δύο εγγόνια. 

Στα δημόσια πράγματα βρέθηκε την τελευταία δεκαετία, με κορύφωση της δραστηριότητάς του την εκλογή του στον δήμο Ανδραβίδας-Κυλλήνης ο οποίος (ελέω Καποδίστρια) περιλαμβάνει μία μεγάλη διοικητική περιφέρεια στν βόρεια Ηλεία. Άνθρωπος χαμηλών τόνων και προσιτός σε όλους, βρίσκεται ξανά στην αιχμή της επικαιρότητας με την προσφυγική κρίση και την δημιουργία του πρώτου hot-spot στην δυτική Ελλάδα. 

http://www.protothema.gr/greece/article/566359/auto-einai-to-paratheristiko-kedro-gia-tous-prosfuges-stin-ileia/

Σχεδιάζοντας τη Νέα Μέση Ανατολή σε χάρτες

Η Μέση Ανατολή, έγραφε ο Γ. Καραμπελιάς το 1992, «αποτελεί σε πλανητικό επίπεδο αυτό που ήταν τα Βαλκάνια για την Ευρώπη μέχρι τον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο»1. Στο ίδιο συμπέρασμα φθάνει και ένα άρθρο από το «Global Research» του 2006, το οποίο παρουσιάζει έναν χάρτη για τη Νέα Μέση Ανατολή2, που διακήρυξε η Κοντολίζα Ράις το 2006 στο Τελ Αβίβ. 

Η επίτευξη της «Νέας Μέσης Ανατολής» απαιτούσε το «δημιουργικό χάος». Και η επαύριος του «δημιουργικού χάους» περιγράφεται σε έναν χάρτη από τον Ralph Peters, αξιωματικό του αμερικανικού στρατού.

Του χάρτη αυτού είχε προηγηθεί, το 1982, το «Σχέδιο Γινόν» στο Ισραήλ. Ας δούμε κάποιες παραμέτρους του:

«Η πλήρης διάλυση του Λιβάνου σε πέντε περιφέρειες εξυπηρετεί ως προηγούμενο για το σύνολο του αραβικού κόσμου, συμπεριλαμβανομένης της Αιγύπτου, της Συρίας, του Ιράκ και της Αραβικής Χερσονήσου. (...) Η Σύρια θα διαλυθεί σύμφωνα με τις εθνικές και θρησκευτικές της δομές σε διάφορα κράτη, όπως και ο σημερινός Λίβανος. (...) Η διάλυση του Ιράκ είναι πολύ πιο σημαντική για εμάς απ’ ό,τι η Συρία. (...) Είναι δυνατή μια διαίρεση του Ιράκ σε περιοχές σύμφωνα με τις εθνικές / θρησκευτικές γραμμές και στη Συρία σύμφωνα με τους οθωμανικούς χρόνους (...)»3. 

Στη δίνη του πολέμου

Φθάνουμε έτσι στο έτος 2015, όπου μέσα από τις δράσεις του «δημιουργικού χάους» οι χάρτες αρχίζουν να απεικονίζονται πλέον επί του εδάφους. Με κάποιες παρενέργειες όμως.

◆ Το Ιράκ έχει πλέον διαμελιστεί σε όσα προέβλεπαν οι χάρτες. Το Ισλαμικό Κράτος έχει δημιουργήσει το χαλιφάτο του. Οι κινήσεις που ενίοτε κάνει για να ξεφύγει από τα όσα όριζαν οι χάρτες οδηγούν στον «συνετιστικό» βομβαρδισμό του, ιδιαιτέρως εάν απειλεί τους Κούρδους του Ιράκ και τις πετρελαιοπηγές της περιοχής. Δεν βομβαρδίζονται ούτε τα στρατόπεδά του ούτε τα κονβόι που πουλάνε στη μαύρη αγορά το πετρέλαιο. 

◆ Στη Συρία τα πράγματα δεν είναι διαφορετικά. Ο σχεδιασμός ήταν η επιστροφή στα οθωμανικά βιλαέτια. Η πραγματικότητα επί του εδάφους προκρίνει μάλλον τον διαμελισμό με βάση τη γαλλική εντολή για τη Συρία και τον Λίβανο στα 1922.

Οι στόχοι της Ρωσίας

Η παρέμβαση της Ρωσίας στην περιοχή έχει τριπλό στόχο: 

1 Να ξεκαθαρίσει την περιοχή της Λαττάκειας από τους Τσετσένους και να αποτρέψει τη δημιουργία τσετσενικού χαλιφάτου στην περιοχή, όπως ήταν ο σχεδιασμός των «συμμαχικών δυνάμεων». Έτσι θα περάσει επίσης το μήνυμα σε Ισραηλινούς, Τούρκους και Αμερικανούς για το ποιες περιοχές είναι αδιαπραγμάτευτες. 

2  Να διασφαλίσει ένα βιώσιμο κρατίδιο, το οποίο θα εκτείνεται σε όλη τη δυτική Συρία, θα περιλαμβάνει το Χαλέπι, την Ίντλιμπ, τη Χάμα και τη Χομς, καθώς και την έξοδο στη Μεσόγειο και, βέβαια, τη βάση της στην Ταρτούς.

3Να διεμβολίσει τη στρατηγική των Αμερικανών στην περιοχή και να διασφαλίσει τον μελλοντικό της ρόλο. Η Ρωσία στέλνει σιτάρι και όπλα στην Αίγυπτο, με την οποία μάλιστα συνεργάζεται για τον εξοπλισμό της επίσημης κυβέρνησης στη Λιβύη4, συνομιλεί με τη Σαουδική Αραβία, ενώ σε συνεργασία με το Ιράν οργανώνει τον συριακό στρατό. 

Η στρατηγική του Ισραήλ

Το Ισραήλ, με τη σειρά του, προχωρεί σε μια σειρά κινήσεις για να κερδίσει θέσεις στη Συρία. Έχοντας επίγνωση της φθίνουσας δύναμης των ΗΠΑ, προσπαθεί να υλοποιήσει μια αυτόνομη στρατηγική, με κεντρικό στόχο, ήδη από τη δεκαετία του 1970, την προώθηση της εδαφικής του επέκτασης. Γνώμονας της στρατηγικής του είναι ότι «τρεις είναι οι κύριοι εχθροί του, (...) το Ιράν, η Γάζα και ο Λίβανος»5. Έτσι, πρωταρχικά, επιδιώκει την κατάληψη όλων των περί το Ισραήλ περιοχών, ξεκινώντας από τον Νότιο Λίβανο (την περιοχή Σίιμπα), τη Δυτική Όχθη, τη Γάζα, τη Χερσόνησο του Σινά και τα Υψώματα του Γκολάν. 

Γι’ αυτό συνεργάζεται με πολλούς. Έχει επαφές με τους Κούρδους του Ιράκ, αλλά και με την Αλ Κάιντα της Συρίας. Από την άλλη, συζητάει τη... μεταφορά της Γάζας στο Σινά6! Επίσης έρχεται σε επαφή με όλες τις φονταμενταλιστικές οργανώσεις και, σύμφωνα με πληροφορίες, τις βοηθάει ενεργά7. 

Πέρα από τις μυστικές συμφωνίες μαζί τους για την πλήρη ενσωμάτωση των κατεχόμενων υψωμάτων του Γκολάν στο Ισραήλ, καταβάλλει προσπάθειες για τη διαμόρφωση ενός δρουζικού κράτους, που θα δρα ως «μαξιλάρι». Γι’ αυτό, όταν το Ισλαμικό Κράτος κινήθηκε εναντίον των Δρούζων, φρόντισε να του δώσει ένα μάθημα για το ποια πρέπει να είναι τα όριά του. Το ίδιο μήνυμα δόθηκε και στην Αλ Κάιντα της Συρίας, το Μέτωπο Αλ Νόσρα, το οποίο ύστερα «ζήτησε συγγνώμη» για τη δολοφονία 20 Δρούζων τον περασμένο Ιούνιο8. 

Το συμφέρον των ΗΠΑ

Το πρωταρχικό στρατηγικό συμφέρον των Ηνωμένων Πολιτειών παραμένει η αποτροπή της ενίσχυσης της δύναμης της Κίνας και της Ρωσίας. Συνέπεια αυτού είναι η ανάγκη για έλεγχο της ευρύτερης περιοχής της Μέσης Ανατολής, τόσο επειδή αποτελεί το ενεργειακό κέντρο του πλανήτη όσο και διότι αποτελεί έναν από τους σημαντικότερους εμπορικούς δρόμους του9. Η επιτυχία αυτού του στόχου προϋποθέτει το να επιτευχθούν δύο άλλοι στρατηγικοί στόχοι των ΗΠΑ: η πλήρης εξάλειψη κάθε δυναμικής του αραβικού εθνικισμού και η προστασία και ενίσχυση του ρόλου του κράτους του Ισραήλ.

Με τις πολεμικές της επιχειρήσεις η Αμερική κατόρθωσε τον διαμελισμό του Ιράκ και σειρά τώρα έχει ο έτερος πόλος του αραβικού εθνικισμού, η Συρία. Το μεγαλύτερο πρόβλημα που αντιμετωπίζουν οι ΗΠΑ, μετά την απόφασή τους να αποσύρουν τις επίγειες στρατιωτικές τους δυνάμεις, είναι η ανάγκη για πόλεμους με... ενδιάμεσους (proxy wars). Όμως, όπως και σε άλλες περιπτώσεις, οι επιλογές τους είναι μάλλον προβληματικές. 

Στην περίπτωση της Συρίας το σύνολο των ομάδων που απαρτίζουν την «αντιπολίτευση» είναι φανατικοί ισλαμιστές που ελάχιστα διαφέρουν ιδεολογικά από το Ισλαμικό Κράτος. Επίσης μεταξύ των «μαχητών της ελευθερίας» συμπεριλαμβάνονται μισθοφόροι, αλλά και η Αλ Κάιντα της Συρίας! Η αποτυχία της πολιτικής τους έγινε φανερή όταν μια ομάδα που εκπαίδευσαν οι Αμερικανοί αποσκίρτησε στο Ισλαμικό Κράτος, ενώ μια άλλη αποδεκατίστηκε από τους φανατικούς της Αλ Κάιντα έπειτα από πληροφορίες που τους έδωσαν, σύμφωνα με πηγές, οι Τούρκοι!

Γι’ αυτό άλλωστε οι ΗΠΑ εγκατέλειψαν το σχέδιο της «εκπαίδευσης μαχητών» και στράφηκαν στο σχέδιο που ονομάζεται «Συριακός Δημοκρατικός Στρατός», με στόχο να εντάξουν κάτω από μια ομπρέλα όλες τις ομάδες που αντιμάχονται τον Άσαντ. Ωστόσο, ούτε αυτό το σχέδιο δουλεύει, αφού είναι δύσκολο να συνεργαστούν οι διάφορες ομάδες φανατικών. Γι’ αυτό άλλωστε στέλνονται από τον Ομπάμα κάποιες ελάχιστες δυνάμεις στην περιοχή για να αναλάβουν να συντονίσουν τις αντιμαχόμενες φράξιες. 

Κούρδοι και Τουρκία

Η μόνη αξιόπιστη δύναμη με την οποία συνεργάζονται οι Αμερικανοί είναι οι Κούρδοι της Συρίας. Ωστόσο, αυτή η συνεργασία προκαλεί το μένος της Τουρκίας.

Χαρακτηριστική είναι η περίπτωση στην οποία οι Αμερικανοί έκαναν από αέρος ρίψεις πολεμοφοδίων προς τους Κούρδους, για να ακολουθήσει βομβαρδισμός των Κούρδων από τουρκικά αεροπλάνα! Όταν οι Αμερικανοί έδωσαν την άδεια στους Τούρκους να βομβαρδίσουν το Ι.Κ. στη Συρία, αυτοί αντιθέτως βομβάρδιζαν τις θέσεις των Κούρδων, σε μια προσπάθειά τους να τους εμποδίσουν να ενοποιήσουν τους δύο θυλάκους που κατέχουν. 

Αυτή η κίνηση των Κούρδων, που γίνεται με τη βοήθεια των ΗΠΑ και των... Ιρανών, έχει στρατηγική σημασία, διότι έτσι αποκλείεται η δίοδος μέσω της οποίας η Τουρκία προμηθεύει το Ισλαμικό Κράτος με χρήματα, πολεμοφόδια και τζιχαντιστές. Επίσης, μέσω αυτής, το Ισλαμικό Κράτος πουλάει το μεγαλύτερο μέρος από το λαθραίο πετρέλαιο.

Τέλος, αυτή είναι η δίοδος απ’ όπου περνούν οι τεράστιες ποσότητες ναρκωτικών που ξεκινούν από το Αφγανιστάν, αλλά και οι κλεμμένες αρχαιότητες τις οποίες πουλάνε Τούρκοι. Έτσι εξασφαλίζονται σεβαστά ποσά τόσο για την Τουρκία όσο και για το Ι.Κ.

Όμως, με αυτή τη στάση της η Τουρκία δεν κάνει τίποτε άλλο από το να μεταφέρει σταδιακά αλλά σταθερά τον πόλεμο μέσα στα σύνορά της. Οι βομβιστικές ενέργειες στην Άγκυρα ήταν αποτέλεσμα των πυρήνων του Ισλαμικού Κράτους που, με την ανοχή των αρχών, έχουν δημιουργηθεί σε όλη την επικράτεια της Τουρκίας10. 

Σημειώνεται ότι πρόσφατα το PKK, του οποίου οι σχέσεις με τους Κούρδους της Συρίας είναι πολύ πιο στενές απ’ όσο με τους Κούρδους του Ιράκ, κήρυξε το τέλος της ανακωχής με την Τουρκία. Ο Ερντογάν, μέσα στη νεοοθωμανική μεγαλομανία του, θεώρησε ότι μέσω της Αραβικής Άνοιξης και του σεναρίου που προώθησαν οι Αμερικανοί για κυριαρχία των Αδελφών Μουσουλμάνων σε όλο τον αραβικό κόσμο – με τους οποίους οι Τούρκοι είχαν στενές σχέσεις – θα κατόρθωνε να αναβιώσει την Οθωμανική Αυτοκρατορία ξεκινώντας με κομμάτια της Συρίας. 

Το σχέδιο ωστόσο των Αμερικανών ναυάγησε με την άνοδο του Σίσι στην Αίγυπτο. Έτσι η Τουρκία βρέθηκε ενώπιον της απειλητικής προοπτικής να εισαχθεί στο εσωτερικό της η βαλκανοποίηση της Μέσης Ανατολής. Με ό,τι αυτό συνεπάγεται για αναγκαστική στροφή του νεοοθωμανικού ενδιαφέροντός της προς τα δυτικά της. 

Η διάλυση του Ιράκ και ο επικείμενος διαμελισμός της Συρίας, αντίθετα απ’ ό,τι πίστευαν οι Αμερικανοί, έχουν φέρει στο επίκεντρο των εξελίξεων στη Μέση Ανατολή μια σειρά από παίκτες. Οι διπλωματικές επαφές είναι πυρετώδεις. 

◆ Οι Ρώσοι μιλάνε με το Ισραήλ, τους Κούρδους, τη Σαουδική Αραβία και την Αίγυπτο. 

◆ Το Ιράν σταθεροποιεί τη θέση του στο Ιράκ, μιλάει με τους Κούρδους του Ιράκ και βοηθάει στρατιωτικά τους Κούρδους της Συρίας, ενώ έχει συνομιλίες με τους Αμερικανούς και τη Σαουδική Αραβία.

Είναι γεγονός ότι μια νέα Μέση Ανατολή γεννιέται, ωστόσο παραμένει ερώτημα το εάν αυτή έχει καμιά σχέση με τα οράματα του αραβικού εθνικισμού, τη δημοκρατία, τη σταθερότητα και το δικαίωμα της αυτοδιάθεσης των λαών. 

Υστερόγραφο για το Παρίσι

Για όσους παρακολουθούν προσεκτικά τη δράση του Ισλαμικού Κράτους, η επίθεση δεν αποτέλεσε έκπληξη. Το Παρίσι πληρώνει τις επιτυχίες του, όπως θα ’λεγε και ένας υπουργός μας! Οι τζιχαντιστές ποτέ δεν χώνεψαν ότι η Γαλλία στο Μάλι κατόρθωσε να τους αποτρέψει από το να καταλάβουν τη χώρα. Ενώ στη Μέση Ανατολή, τα γαλλικά αεροπλάνα βομβάρδιζαν... πραγματικούς στόχους, όπως στρατόπεδα εκπαίδευσης και, ακόμα πιο σημαντικό, πετρελαϊκά κέντρα των τζιχαντιστών

Οι βόμβες από πυρήνες του Ισλαμικού Κράτους στην Άγκυρα ενάντια στους Κούρδους, οι δολοφονίες των Ρώσων επιβατών, οι δολοφονίες Λιβανέζων στη Βηρυτό μαζί με τις δολοφονίες στο Παρίσι είχαν τους εξής στόχους: Πρώτον, να εμψυχώσουν τους μαχητές των τζιχαντιστών, διότι ύστερα από μια σειρά ήττες έχουν πια αρχίσει να χάνουν πολύ από το έδαφος που κατέχουν, αλλά και το ηθικό τους. Δεύτερον, να προσελκύσουν νέους μαχητές – εκπαιδευμένους κατά προτίμηση. Τρίτον, να υπενθυμίσουν στους σαλαφιστές υποστηρικτές τους, μεγιστάνες του Κόλπου, ότι ακόμη μπορούν να χτυπούν τις χριστιανικές δυνάμεις. Τέταρτον, να στείλουν το μήνυμα στους Τούρκους για το τι τους περιμένει εάν στραφούν εναντίον τους και κλείσουν τις τόσο ζωτικές διόδους προς την Ευρώπη.

1. Βλέπε Γιώργος Καραμπελιάς, Ο Προφήτης, το Πετρέλαιο... και ο Κορμοράνος, Εκδόσεις Εξάντας, 1992, σελ. 31.

2. Βλέπε Mahdi Darius Nazemroaya, Plans for Redrawing the Middle East: The Project for a «New Middle East», Global Research, 18 November 2006.

3. Israel Shahak, «Greater Israel»: The Zionist Plan for the Middle East. The Infamous «Oded Yinon Plan», Global Research, 29 April 2013.

4. Ayah Aman, Egypt acts as middle man for Russia-Libya arms deal, Al Monitor, 10.02.2015.

5. Ron Tira, «Applied Strategy: The Challenges of Applying Force in a Changing Middle East», Military and Strategic Affairs, Volume 4, September 2012. 

6. Η στρατηγική του Ισραήλ στην περιοχή είναι ένα θέμα που χρήζει ευρύτερης ανάλυσης, αφού η κατοχή της Παλαιστίνης αλλά και η πληθυσμιακή του αδυναμία, καθιστά ιδιαίτερα προβληματική την όποια στρατηγική του. Αλλά αυτά σε ένα επόμενο άρθρο. Και επειδή η Μέση Ανατολή βρίθει συνωμοσιολογιών – όχι τυχαία, βέβαια, αφού δεν ξέρεις τι συμμαχίες διαμορφώνονται από τη μια μέρα στην άλλη, βλέπε δύο κείμενα για το θέμα Khaled Okasa, The Palestinian cause and Sinai, Al Ahram Weekly, 10 September 2015 και Jonathan Cook, Is There a Plan to Force Palestinians into Sinai?, Middle East Eye, 25 September 2014.

7. Βλέπε Gordon Duff, The Saudi-Israeli Elephant in the Room, αλλά και δημοσιευμάτων στην Jerusalem Post και άλλες ισραηλινές εφημερίδες.

8. Yossi Melman, Analysis: Hezbollah and Israel’s common interest in Syria, The Jerusalem Post, 15.06.2015.

9. Γι’ αυτό άλλωστε και ο αμείλικτος πόλεμος ενάντια στον λαό της Υεμένης, όπου βομβαρδίζεται ανηλεώς κάθε υποδομή της χώρας έτσι ώστε να μεταναστεύσει ο πληθυσμός.

10. May Clifford, Turkey’s Changing Role in the New Middle East, The Daily Signal, 16 October 2015.

http://www.topontiki.gr/article/150061/shediazontas-ti-nea-mesi-anatoli-se-hartes

Σταματήστε τις ανοησίες με το θέμα της ονομασίας

Δεν έφθαναν οι ατυχείς χειρισμοί που έχουν προκαλέσει τεράστια ζημία στην οικονομία, έρχονται τώρα και περίεργες συμπεριφορές που αποδυναμώνουν τη διπλωματική θέση της χώρας. Η επισήμανση αφορά το θέμα της ονομασίας της ΠΓΔΜ, το οποίο, προφανώς, κάποιοι στο κυβερνητικό στρατόπεδο θεωρούν ήσσονος σημασίας.

Δεν είναι μόνον ο κ. Μπαλαούρας. Είναι και πολλοί άλλοι, όπως προκύπτει από παλαιότερα άρθρα, διακηρύξεις και δηλώσεις, όπου στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ και συνεργαζόμενοι με αυτόν όχι μόνο αποκαλούν τα Σκόπια «Μακεδονία», αλλά προχωρούν και ένα βήμα παρακάτω ζητώντας προκλητικά να αναγνωρισθεί η γειτονική χώρα με τη συνταγματική της ονομασία.

Λόγω συγκυρίας έχω παρακολουθήσει την πορεία του Σκοπιανού από τη στιγμή που ξέσπασε στις αρχές της δεκαετίας του ’90. Συμμετείχα στις διαδηλώσεις έξω από τα Ην. Εθνη και μπροστά από τον Λευκό Οίκο, κάλυψα τη δραματική επίσκεψη-αστραπή που πραγματοποίησε ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης στον Λευκό Οίκο, τον Δεκέμβριο του ’92, για να αποτρέψει την αναγνώριση της «Μακεδονίας» από την απερχόμενη κυβέρνηση του Τζορτζ Μπους του πρεσβύτερου, στη διάρκεια της μεταβατικής περιόδου ώς την ανάληψη της εξουσίας από τον Μπιλ Κλίντον. Εζησα το διπλωματικό τακτ του Σάιρους Βανς, τη σθεναρή προσήλωση του Μάθιου Νίμιτς, τον «τσαμπουκά» του Ρίτσαρντ Χόλμπρουκ που επέβαλε την Ενδιάμεση Συμφωνία τον Σεπτέμβριο του ’95. Παρακολούθησα κορυφαίους Ελληνες διπλωμάτες να το χειρίζονται με την εμπειρία και την ευελιξία που επέβαλε η δυσκολία του εγχειρήματος.

Υστερα από στρατηγικά ιστορικά λάθη περασμένων δεκαετιών, αλλά και ατυχείς τακτικές κινήσεις που έγιναν μόλις εμφανίσθηκε το πρόβλημα τη δεκαετία του ’90, και αφού βρεθήκαμε κοντά σε λύση το 2001, επί Κώστα Σημίτη, με το «Ανω Μακεδονία», ήρθε η δραματική Σύνοδος Κορυφής του ΝΑΤΟ το 2008 στο Βουκουρέστι, όπου η σωστή προετοιμασία, η σθεναρή στάση και η δημιουργία των αναγκαίων συμμαχιών εξασφάλισαν μια μείζονος σημασίας ομόφωνη απόφαση της Συμμαχίας, σύμφωνα με την οποία η ένταξη της γειτονικής χώρας στο ΝΑΤΟ θα προχωρήσει μόνον εφόσον λυθεί το ζήτημα του ονόματος με κοινά αποδεκτό τρόπο.

Η απόφαση –που ήταν προϊόν της αποτελεσματικής αξιοποίησης συσχετισμού δυνάμεων, και όχι βέτο– επιβεβαιώθηκε σε όλες τις μεταγενέστερες Συνόδους Κορυφής του ΝΑΤΟ, στο Στρασβούργο (2009), στη Λισσαβώνα (2010) και στο Σικάγο (2012). Στη σύνοδο του Κάρντιφ (2014) δεν υπήρξε καμία νύξη περί διεύρυνσης, κάτι που δεν είναι καθόλου βέβαιο ότι θα επαναληφθεί και στην επόμενη σύνοδο που θα διεξαχθεί τον Ιούλιο στη Βαρσοβία.

Μπορεί κάποιες ακραίες συνιστώσες του ΣΥΡΙΖΑ να θεωρούν το θέμα γελοίο, αλλά για τη συντριπτική πλειονότητα του ελληνικού λαού δεν είναι. Το σκέτο «Μακεδονία» είναι αδιανόητο, όχι για κάποιους εθνικιστές, αλλά για όλους. Το έχουν κατανοήσει οι εταίροι, όπως και ο μεσολαβητής του ΟΗΕ που το χειρίζεται. Από την άλλη, κάθε νοήμων άνθρωπος αναγνωρίζει ότι δεν μπορεί να αποφευχθεί η χρήση του όρου «Μακεδονία». Μια σύνθετη ονομασία με γεωγραφικό προσδιορισμό δεν είναι απλά εφικτή, αλλά πολύ πιθανή. Αυτός είναι ο έντιμος συμβιβασμός που επιβάλλει η κοινή λογική και υιοθετεί ο έμπειρος διεθνής μεσολαβητής, όπως αποδεικνύει το γεγονός ότι η τελευταία εμπεριστατωμένη πρότασή του προς τις δύο χώρες είναι το «Βόρεια Μακεδονία».

Ο πρωθυπουργός φέρεται να «κατανοεί και να συμμερίζεται την ευαισθησία» του ελληνικού λαού για το ονοματολογικό. Καλό θα ήταν να την ένιωθε. Οι ερασιτεχνισμοί στα εθνικά θέματα αποδεικνύονται στην πορεία επικίνδυνοι.

Τη στιγμή που η διεθνής κοινότητα δέχεται τη σύνθετη ονομασία με γεωγραφικό προσδιορισμό, ο Μάθιου Νίμιτς προτείνει το «Βόρεια Μακεδονία» και οι προσπάθειες επικεντρώνονται στη χρήση της «έναντι όλων», κάποιοι ανεγκέφαλοι Ελληνες αποδυναμώνουν τη θέση της χώρας τους.

http://www.kathimerini.gr/855005/opinion/epikairothta/politikh/stamathste-tis-anohsies-me-to-8ema-ths-onomasias?platform=hootsuite

Έντυπη