ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΟ ΑΝΑΣΦΑΛΙΣΤΟ

Ήρθε η ώρα της κρίσης (άλλης μιας) για ένα απο τα πιο καυτά ζητήματα που αφορούν σχεδόν το σύνολο των Ελλήνων και αποτελεί διαχρονικά αιτία ρήξης των κυβερνητικών πλειοψηφιών, το ασφαλιστικό.

Τα δεδομένα είναι απλά και παράλληλα πολυσύνθετα. Υψηλή ανεργία, που σημαίνει ελάχιστη τροφοδότηση στο σύστημα, πληθώρα συνταξιούχων και κανένα ρεαλιστικό σχέδιο που θα μπορούσε να εξασφαλίσει τη μακροχρόνια βιωσιμότητα του συστήματος.

Η αναζήτηση 1,8 δις € που απαιτείται απο το 3ο μνημόνιο, αναδεικνύεται μια εξαιρετικά δύσκολη υπόθεση. Οι διάφορες προτάσεις που διαρρέουν απο κυβερνητικούς κύκλους,μιας και η ενημέρωση των πολιτών πλέον γίνεται μόνο με διαρροές και παπαγαλάκια, περιλαμβάνουν μέτρα όπως η επιβολή φόρου στις ηλεκτρονικές συναλλαγές, η αύξηση εργοδοτικών εισφορών και διάφορα άλλα τεχνάσματα, τα οποία κρίνονται απολύτως αντιαναπτυξιακά και σε καμία περίπτωση δεν θα γίνουν αποδεκτά απο την τρόικα.

Επομένως, ελλείψει άλλων ιδεών και προτάσεων θα οδηγηθούμε για άλλη μια φορά στην εφαρμογή της εύκολης λύσης μετά απο "σκληρή" διαπραγμάτευση, της περικοπή των συντάξεων, σίγουρα των επικουρικών αρχικά, και σε δεύτερο χρόνο και των κύριων.

Η ομάδα μας, σκέφτηκε να συνδράμει το έργο του κυβερνητικού επιτελείου, καταθέτοντας μια εναλλακτική πρόταση.

Το ασφαλιστικό χρειάζεται περικοπή 1,8δις€. Τα χρήματα αυτά, μπορούν να ζητηθούν απο την ΕΕ.
Ναι, ακούγεται ανόητο, αλλά μπορεί να εφαρμοστεί. Τα χρήματα που δαπάνησε η χώρα μας μέσα στο 2015 για να "διαχειριστεί" τους πρόσφυγες και μετανάστες προκειμένου αυτοί να αποθηκευθούν εδώ και να μην κατακλύσουν τις Ευρωπαϊκές πρωτεύουσες, ανέρχονται σε 1,5δις€. Σε αντάλλαγμα για αυτή την ιδιότυπη "φύλαξη", αντί για οικονομική ενίσχυση, λάβαμε μόνο απειλές για έξοδο απο τη συνθήκη Σένγκεν, την ώρα που υποχρεωθήκαμε να καταβάλουμε το μερίδιο που μας αναλογεί στην ενίσχυση της Τουρκίας για το ίδιο θέμα.

Ας ασκήσουμε λοιπόν πιέσεις για την καταβολή των "φύλακτρων" απο τις ευνοούμενες Ευρωπαϊκές χώρες, και όσον αφορά στα υπολειπόμενα 300 εκ €, ας μειώσουμε τις συντάξεις κατα 0,5€ για να συμπληρωθεί το απαιτούμενο ποσό.

ΦΟΡΟΔΙΑΦΥΓΉ ΜΕ ΤΗ ΒΟΥΛΑ

Έκπληκτος διαβάζω σε όλα τα διαδικτυακά μέσα ενημέρωσης και τα δελτία ειδήσεων για το περιστατικό της σύλληψης του καστανά στη Θεσσαλονίκη και την ανάλγητη στάση των αστυνομικών απέναντί του.

Μάλιστα ο θόρυβος που δημιουργήθηκε ήταν τόσο δυνατός, που προκάλεσε μέχρι και την παρέμβαση του Πρωθυπουργού υπέρ του μικροπωλητή.

Όλοι μιλάνε για την αδικία σε βάρος του βιοπαλαιστή και την εξαντλητική εφαρμογή του νόμου από τα όργανα ελέγχου.
"Καλά, εδω οι άλλοι κλέβουν εκατομμύρια και πιάνετε τον καστανά?"
"Μπράβο. Η σύλληψη του ισχυρό χτύπημα στη φοροδιαφυγή"

Αυτές, και πολλές άλλες παρόμοιου τύπου και ύφους εκφράσεις χρησιμοποιούνται, χωρίς να κοιτάξει κανείς παραπέρα. Ο συγκεκριμένος άνθρωπος χρωστάει στα ασφαλιστικά ταμεία και την εφορία το διόλου ευκαταφρόνητο ποσό των 170.000 €, γεγονός που σημαίνει οτι ποτέ και πουθενά δεν έχει καταβάλει εισφορές και φόρους, ενώ παράλληλα ασκούσε ανεμπόδιστα το επάγγελμά του σε περιοχή μάλιστα με υψηλότατη κίνηση (Τσιμισκή με Αριστοτέλους).

Είναι ο άνθρωπος που έχει κάρτα σίτισης, κοινωνικό τιμολόγιο ΔΕΗ, λαμβάνει επίδομα ενοικίου και θέρμανσης και τα παιδιά του τα δέχονται χωρίς πολλά πολλά στους παιδικούς σταθμούς και τις φοιτητικές εστίες.

Τη στιγμή λοιπόν που κέρδιζε όσα κέρδιζε αφορολόγητα, βρέθηκε κατηγορούμενος και ο δήμαρχος που δεν του ανανέωνε την άδεια λόγω χρεών.

Το ερώτημα που μου δημιουργείται είναι αν ένας επιχειρηματίας είχε οφειλές τέτοιου ύψους και συλλαμβάνονταν σε γενόμενο έλεγχο, θα ασχολούνταν κανείς με το περιστατικό? Θα παρέβαινε ο πρωθυπουργός της χώρας????  Μάλλον όχι. Η αντίδραση όλων θα είχε εντελώς διαφορετική και αδιάφορη κατεύθυνση.

Ας αποφασίσουμε λοιπόν τι θέλουμε. Να γίνονται έλεγχοι στην αγορά ή όχι? Να εφαρμόζεται ο νόμος ή όχι? Εάν αυτό που ζητάμε είναι η εφαρμογή της νομοθεσίας, θα πρέπει να πάψουμε να κατηγορούμε όσους προσπαθούν, παρά τα όποια προβλήματα.

 Μερική δικαιοσύνη, είναι καλύτερη από καθόλου δικαιοσύνη.

ΣΤΟ ΣΤΑΥΡΟΔΡΟΜΙ ΤΩΝ ΑΠΟΦΑΣΕΩΝ

Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία οτι ζούμε τις πλέον ιστορικές στιγμές, οι οποίες για πρώτη φορά εδώ και χρόνια δεν αφορούν την τραγική κατάσταση της οικονομίας της χώρας.

Μια απο τις μεγαλύτερες πολιτικοστρατιωτικές κρίσεις των τελευταίων δεκαετιών βρίσκεται σε εξέλιξη πάρα πολύ κοντά μας.

Η αναφορά βεβαίως είναι για τα τεκταινόμενα στη Συρία και τις γύρω περιοχές. Η Ρωσία σφυροκοπά ανελέητα τις θέσεις των τρομοκρατών, με τη συμμετοχή τελευταία και άλλων χωρών όπως η Γαλλία και η Αγγλία.

Το τρομερό περιστατικό της κατάρριψης του ρωσικού μαχητικού απο τους Τούρκους, έχει αλλάξει κατα πολύ τις ήδη εύθραυστες ισορροπίες. Προς το παρόν η απάντηση απο τη Ρωσική πλευρά υπήρξε αρκετά χλιαρή σε σχέση με αυτά που θα περίμενε κανείς. Προέβη μόνο σε πολύ αυστηρές οικονομικές κυρώσεις σε βάρος της Τουρκίας, ίσως επιθυμώντας να οδηγήσει σε εκτόνωση την κρίση.

Εδώ βρίσκεται και η πρόκληση για την Ελληνική πλευρά. Η Ρωσία, με τον τεράστιο πληθυσμό και την οικονομική της ευρωστία, είναι σε θέση να απορροφήσει το σύνολο των Ελληνικών προιόντων, αρκεί οι ασκούντες την εξωτερική πολιτική και διπλωματία να δείξουν ενδιαφέρον και να χειριστούν με λεπτότητα το όλο θέμα.

Ποιός όμως απο αυτούς είναι σε θέση να χειριστεί τόσο λεπτά ζητήματα??????

Η κυβέρνηση απο την πλευρά της ενδιαφέρεται αποκλειστικά και μόνο με τους πρόσφυγες, χωρίς να λαμβάνει το παραμικρό αντάλλαγμα,  την ώρα που οι Τούρκοι πανηγυρίζουν την επανέναρξη των ενταξιακών διαδικασιών τους στην ΕΕ.

Η Αξιωματική Αντιπολίτευση απο την άλλη παραπαίει και αναλώνεται σε εσωκομματικές κόντρες για το ποιός θα αναλάβει πρόεδρος, οδηγώντας σε διάλυση την κεντροδεξιά παράταξη, ειδικότερα μετά το ανεπανάληπτο φιάσκο αποτυχίας των εκλογών.

Τελικά μάλλον θα μείνουμε θεατές άλλης μιας χαμένης ευκαιρίας, παρατηρώντας ανταγωνιστικές χώρες όπως η Ιταλία και η Ισπανία να επωφελούνται εκμεταλλευόμενες την δική μας ανικανότητα.